Mevrouw, u krijgt nu meteen een keizersnede!
Het was donderdag 29 november. Ik lag inmiddels alweer 2,5 week in het ziekenhuis opgenomen met onder andere zwangerschapsvergiftiging. Vandaag was ik 34.6 weken zwanger. Een hele mijlpaal voor een tweelingzwangerschap!
Die ochtend verliep net als anders. Om 7:00 werden mijn medicijnen gebracht, om half 8 werd ik aan het CTG gelegd en kreeg ik mijn ontbijt. Het CTG was net als de laatste dagen wat rommelig. Af en toe lieten de kinderen wat dipjes zien en ook waren er af en toe wat strakke lijnen te zien. De artsen en verpleegkundigen gaven aan dat als er in ieder geval een half uur een netjes stuk CTG was geweest, ik mij nergens zorgen over hoefde te maken. Inmiddels was het al half 10. Ik lag dus al een hele poos aan het CTG apparaat. De verpleegkundige besloot dat ik er af mocht. Niet veel later, tijdens de artsenvisite, besloten de artsen dat ze mij toch weer graag aan het CTG wilden hebben. Wat ik niet wist was dat de artsen intussen meekeken in een andere kamer. De verpleegkundige was bij mij komen zitten en keek of de kinderen goed in beeld bleven.
Onder algehele narcose
Mijn zusje was inmiddels ook gearriveerd en we kletsten gezellig een eind weg. Ineens kwamen er 3 gehaaste artsen de kamer binnen. Mevrouw, u krijgt nu meteen een keizersnede! Ik schrok me rot! Wat was dit ineens! De zuster deed het gordijn dicht, deed mij een blauw jasje aan en gaf mij een katheter. Ondertussen belde mijn zusje mijn man dat hij snel deze kant op moest komen. We reden naar de OK en de zuster vroeg mijn zusje of ze bij de keizersnede wilde zijn. Mijn man die 3 kwartier moest rijden zou toch niet op tijd zijn. Bij de OK aangekomen mochten we meteen door, mijn zusje mocht niet mee, ik zou onder narcose gaan. Toen besefte ik wel dat dit heel menens was. Ik had nog een volle maag en toch namen ze dit risico. Alles ging ineens heel snel. Ik werd op de tafel getild, mijn buik werd ontbloot en steriel gemaakt. Om mij heen zag ik de kamer volstromen met mensen. De anesthesist ging achter mij staan een deed een kapje op mijn mond. Hij stelde mij gerust. Vanuit mijn ooghoeken zag ik de gynaecoloog bij de tafel komen staan. Er werd een wit spuitje op mijn infuus gezet. Je gaat nu snel slapen meid, het gaat wat sneller dan anders. Bijna meteen was ik in diepe slaap.
Wat we ontdekte tijdens de keizersnee
Ruim 2 uur later werd ik wakker. De operatie had wat langer geduurd omdat er ook 2 cystes ontdekt waren tijdens de keizersnee. Ik voelde aan mijn buik, leeg. Ik viel meteen weer in slaap. Beetje bij beetje werd ik meer wakker. Het eerste wat ik deed was vragen naar mijn man. Op een gegeven moment begon ik te beseffen dat ik dit al heel vaak had gevraagd. Eindelijk kwam hij aanlopen. Ik begon meteen te huilen. De kinderen hadden opstartproblemen maar waren wel stabiel. Wat was ik opgelucht en dankbaar! Ik bleef zelf nog een week opgenomen omdat ik de 3e dag nog heel ziek werd door mijn hoge bloeddruk. De kinderen mochten na 3,5 week naar huis en zijn nu 2 gezonde dreumesen! Wat een wonder!
Bertha v. S